Socjolog.pl

[POwabik]

Stereotypowe wyobrażenia o podatkach sprawiają, że ludzie w Polsce postrzegają je jako formę represji, a nie ich wkład do wspólnego dobra. Przypomina to trochę postawę pana domu, który obraża się na pozostałych domowników za to, że część z jego wynagrodzenia zamiast na głupoty i klamoty zamierzają przeznaczyć na wspólne cele, by normalnie funkcjonować i nie chodzić po prośbie po sąsiadach przy lada okazji.
Wyobraźmy sobie taką hipotetyczną sytuację. O statusie Polaka od 2013 roku w głównym stopniu decyduje jego wkład do budżetu państwa. Wprowadza się szarą, miedzianą , srebrną , złotą, platynową i diamentową kartę podatnika. Z każdą z nich wiążą się określone uprawnienia i przywileje, czyli mechanizmy znane z innych obszarów konsumpcji i życia społecznego. Ponadto obok (zamiast) listy najbogatszych Polaków, publikuje się listę podatników którzy w największym stopniu złożyli się na wspólne dobro. Gdzie w tej sytuacji powinieneś się znaleźć ze swoimi składkami do budżetu i dotychczasową postawą ? Z jakiej przestrzeni publicznej powinieneś/mógłbyś wówczas korzystać i w jakim zakresie? Za Nagrodę Nobla, bądź Tuska za ten pomysł z góry dziękuję.

[Gość]

Na płaceniu podatków polski obywatel też mógłby mieć szansę zarobić, a przynajmniej nie stracić.

W obliczu niepewności i zawirowań na rynkach finansowych wielu z nas szuka bezpiecznych lokat dla swoich pieniędzy.

Skarb państwa z kolei szuka sposobów na pozyskanie wolnych środków.

Proponuję rozwiązanie dzięki któremu obie strony mogą zyskać: obywatel -bezpieczną przystań dla swoich pieniędzy z określonym zarobkiem, skarb państwa - środki na bieżące potrzeby po umiarkowanych kosztach. Zasada jest prosta do zrozumienia i przeprowadzenia: każdy podatnik należności na poczet przyszłych rozliczeń z fiskusem (podatków z VAT czy dochodu) może wpłacić przed terminem (w wybranym przez siebie momencie i kwocie), a oprocentowanie z tego tytułu obniży wówczas wartość kwoty kolejnych zobowiązań, (które pojawią się w przyszłości) o odsetki wynikające z różnicy pomiędzy momentem wpłaty środków, a terminem wymagalności.

Ktoś powie tak, są obligacje skarbowe, lokaty w bankach itd. To prawda. Nie stanowi to jednak przeszkody dla poszerzania źródeł pozyskiwania środków i sposobów bezpiecznego ich lokowania. Bogactwo dostępnych instrumentów wzbogaca rynek, obywatela i państwo. Proponowane rozwiązanie wzbogaci głównie Polaków i Państwo Polskie.

[pieniążek]

Bezrobotny XXI wieku w przeciwieństwie do osób żyjących w poprzednich epokach, nie koniecznie musi być bez pracy i egzystować na granicy ubóstwa. Dzisiejsza rzeczywistość stwarza cały szereg możliwości zdobywania środków na życie bez podejmowania pracy definiowanej według pojęć obowiązujących w czasie tworzenia się systemu kapitalistycznego.
Dlatego w okresie przejściowym pomiędzy rozwiązaniami wedle starego systemu, a spodziewanymi zmianami w nazewnictwie i normach pracy oraz źródłach finansowania budżetu państwa, przydałaby się korekta w sposobie naliczania podatków.
Jednostki generujące straty i niewykazujące przychodów z pracy powinny być opodatkowane z innych źródeł majątkowych.
Na koniec okresu rozliczeniowego kiedy wszyscy podatnicy składają PIt-y, osoby bez pracy, podmioty generujące straty w prowadzonej działalności gospodarczej lub osiągające nieadekwatne do zakresu i rodzaju działalności zyski powinny być obligatoryjnie zobowiązane do złożenia deklaracji o stanie majątku i prowadzonej działalności.
Na podstawie deklaracji zainteresowanego i norm ujętych w tabelach określony zostałby wymiar podatku alternatywnego (podymnego, pogłownego) uzależnionego od sytuacji majątkowej i stanu organizacji
podmiotu. Zabezpieczyłoby to i jego żywotne interesy i wkład do budżetu państwa zgodny z ideą sprawiedliwości społecznej.